میخواستم صدایی آرامم کند... صداهای مزاحم درونم نمی‌گذاشت راحت فکر کنم...
در این مواقع فقط مداحی است که حال آدم را می‌فهمد و می‌فهماند.
فقط یک مداحی ناب است که شور می‌دهد و شعورت را بالا می‌برد و بلندت می‌کند برای انجام تکلیف!
ترک دوم لیست که پخش شد صدایش ضعیف بود، اسم مداح را نمی‌دانستم...
نه محمود کریمی، نه میثم مطیعی... اما حال عجیبی داشت. حسی که میخواستم!
تا شنیدم گفت هنر یعنی، یادم آمد دم پایانی بچه‌های هیأت هنر محرم امسال است...
خودمانی و خالصانه...
دعات برای من، سرم برای تو (۲)
نگات برای من، حنجرم برای تو
بگیر از من، هر آنچه که خواهی
کسی رو ندارم، به جز تو الهی
رضاً به رضائک، لا معبود سوائک
با لب تشنه حسین، افتاده روی خاک
قسم به این خیمه، قسم به این پرچم (۲)
که تا ابد من دست از تو بر نمی‌دارم!
هنر یعنی، یه کاری کنم تا پیام تو آقا، جهان رو بگیره
هنر یعنی، یه جمله خلاصه، که عشق و حواست توی یه مسیره
یا نعم الامیر، دستامونو بگیر
اربعین حرمت، این جمع رو بپذیر
میون اصحابت، مثل زهیرم کن! (۲)
شبیه حر آقا، عاقبت بخیرم کن!
میاد روزی، که پای رکابت، می‌جنگم و میدم، به راهت آقا سر
چه شیرینه، که لحظه آخر، سرت رو بذاری، رو دامن دلبر
ایشالا بیام مثل همه شهدا
با تن غرق به خون، سوی کرب و بلا
قسم به اون سر که، نشسته روی نی (۲)
بگو میاد آقا، وقت انتقامت کی؟!
اباصالح، به معجر زینب (س)
به پهلوی زهرا (س)، بیا دیگه آقا
تا روز ظهور، میمونیم با ولی
بیعت ما میمونه، پای سید علی...
پ.ن: یک بخش از صدا نامفهوم بود برای همین به جای نقطه گذاشتم...
ممنون عالی بود